Περιστατικό bullying σε ΕΠΑΛ του Κερατσινίου: Απείλησαν και κούρεψαν 15χρονη μαθήτρια
Επιτέθηκαν σε ανήλικο στη Νίκαια μετά τον Ιωνικό – Παναιτωλικό: Τον ρώτησαν την ομάδα του και τον χτύπησαν.
Σχολικό bullying: Από το Ηράκλειο Αττικής έως τη Γλυφάδα
Τα τελευταία χρόνια το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις τόσο σε διεθνές όσο και σε εθνικό επίπεδο , καθώς αυξάνονται εντυπωσιακά τα κρούσματα βίας, απειλών, εκβιασμών και παρενοχλήσεων μεταξύ μαθητών. Στο παρελθόν παρόμοια φαινόμενα αντιμετωπίζονταν ως τυχαία περιστατικά. Στις μέρες μας η επιθετική συμπεριφορά που εκδηλώνεται στο σχολικό περιβάλλον εγείρει εύλογες ανησυχίες . Η ένταση του φαινομένου αυτού οδήγησε την πολιτεία μεθοδευμένα με στόχο την πρόληψη της σχολικής βίας και προς τη διαχείριση αυτού του φαινομένου μέσω υλοποίησης δράσεων όπου την αναλαμβάνουν οι περιφερειακές διευθύνσεις εκπαίδευσης. Αποτελεί αναγκαιότητα οι εκπαιδευτικοί να επιμορφωθούν επαρκώς στο ζήτημα του σχολικού εκφοβισμού, καθώς αποτελεί βασικό παράγοντα της διαδικασίας της ομαλής σχολικής ζωής και όχι μόνο.
Ο σχολικός εκφοβισμός εντοπίζεται στα πλαίσια του σχολικού περιβάλλοντος και έχει σοβαρά κριθεί στην ψυχολογική και συναισθηματική κατάσταση του μαθητή καθώς επίσης και στη διαδικασία της μάθησης . Πρόκειται για τη σκόπιμη και επαναλαμβανόμενη βίαιη συμπεριφορά ενός μαθητή απέναντι σε έναν άλλον, η οποία έχει στόχο την επιβολή αλλά και την πρόκληση σωματικού ή ψυχικού πόνου.
Πώς να αντιμετωπίσουμε αυτό το φαινόμενο μας Με την πρόληψη .
Γονείς, μαθητές , και εκπαιδευτικοί πρέπει να συνεργαστούν με στόχο την αντιμετώπιση και την άμβλυνση πάσης φύσεως επιπτώσεων τόσο στο επίπεδο της μαθησιακής πορείας όσο και στο επίπεδο της ψυχοκοινωνικής ανάπτυξης. Οι σύλλογοι γονέων & κηδεμόνων να διοργανώνουν ημερίδες με ειδικούς ψυχικής υγείας για ενημέρωση και πρόληψη της παραβατικότητας ανηλίκων . Τα σχολεία έχουν ανάμεσα στους πολλούς άλλους ρόλους, να προετοιμάζουν και να παραδίδουν άρτιους πολίτες στην εκάστοτε κοινωνία στην οποία εντάσσονται).
- Λόγοι Γιατί τα παιδιά είναι επιθετικά :
- Η συμπεριφορά του γονέα απέναντι στο παιδί επηρεάζει το βαθμό επιθετικότητάς του .
- Η αυστηρότητα του γονέα απέναντι στο παιδί επηρεάζει το βαθμό επιθετικότητας του, καθώς δεν αφήνουν περιθώρια συναισθηματικής αντίδρασης και έκφρασης από την πλευρά του παιδιού, έτσι οδηγεί στην εκδήλωση επιθετικής συμπεριφοράς. Όπως ισχύει και το αντίθετο , οι υπερβολικά παραχωρητικοί γονείς δεν βάζουν όρια και κανόνες στη συμπεριφορά του παιδιού στην εκδήλωση επιθετικής συμπεριφοράς.
- Η μίμηση. Σε οικογένειες που επικρατούν γενικά επιθετικές συμπεριφορές , βία σωματική είτε λεκτική το παιδί έχει μεγάλες πιθανότητες να μιμηθεί την ίδια συμπεριφορά.
- Οι αδιάφοροι γονείς που αγνοούν τελείως ή και απορρίπτουν το παιδί τους προκαλεί συναισθήματα θυμού και ανασφάλειες στο παιδί, το οποίο εκδηλώνει αυτά τα συναισθήματα με επιθετική συμπεριφορά. ε) Μίμηση τηλεοπτικών προτύπων: Πολλά παιδιά μιμούνται τα τηλεοπτικά πρότυπα, με αποτέλεσμα τις εικονικές συμπεριφορές των τηλεοπτικών ηρώων, να τις υιοθετήσουν και να τις μεταφέρουν στο σχολείο.
- Οι συμπεριφορές διδάσκονται και μαθαίνονται, και η επιθετικότητα είναι μια μαθημένη συμπεριφορά. Ακόμα και αν υπάρχει μια έμφυτη τάση, τα ερεθίσματα του περιβάλλοντος είναι αυτά που θα διαμορφώσουν τον χαρακτήρα και τη συμπεριφορά του παιδιού. Ένας πολύ σημαντικός παράγοντας είναι το περιβάλλον, καταρχάς το οικογενειακό και στη συνέχεια το σχολικό.
Τι σημαίνει επιθετική συμπεριφορά;
Μια συμπεριφορά χαρακτηρίζεται ως επιθετική, όταν απευθύνεται ή έχει στόχο να βλάψει κάποιο άλλο άτομο. Εκδηλώνεται με πολλούς τρόπους, όπως με λόγια και πράξεις, συνειδητά ή ασυνείδητα, εναντίον ανθρώπων, ζώων, πραγμάτων ή ακόμα και σε βάρος του ίδιου του ατόμου που την εκδηλώνει. Αν αγνοήσουμε μια προβληματική επιθετική συμπεριφορά, μοιραία θα ανοίξουμε το δρόμο για ακόμη ένα επιθετικό ενήλικα.
Οι γονείς από την πλευρά τους θα πρέπει:
Να είναι ενημερωμένοι για την κοινωνική συμπεριφορά των παιδιών τους με στόχο να προβλεφθεί η αντίθετη παραβατική συμπεριφορά.
Θα πρέπει να είναι σε συνεχή επικοινωνία με τους εκάστοτε εκπαιδευτικούς μόλις αντιθέτως κάποια εκδήλωση συμπεριφοράς του παιδιού τους (είτε ως θύτης , είτε ως θύμα). Θα πρέπει να συζητούν με τα παιδιά τους καθημερινά και να ενθαρρύνουν να μοιράζονται μαζί τους τυχόν εμπειρίες σχολικού εκφοβισμού ακόμα και ως παρατηρητές.
Λίλιαν Ηλιοπούλου